Historia

Krótko po zakończeniu działań wojennych bo już w roku 1946 grupa myśliwych i sympatyków łowiectwa związana zawodowo głównie z wojskiem spotyka się na zebraniu organizacyjnym i postanawia założyć koło łowieckie przy Komendzie Poligonu w Toruniu.

Inicjatywa ta zostaje pozytywnie przyjęta przez ówczesnego komendanta poligonu pułkownika Adama Galimskiego który od samego początku udziela organizatorom jak najdalej idącej pomocy przy tworzeniu koła.

Swój akces przynależności do koła deklaruje 23 członków w przeważającej większości żołnierzy zawodowych z Jednostki Wojskowej Nr 2603 i innych Jednostek garnizonu miasta Torunia.

Koło dzierżawi tereny poligonu artyleryjskiego pod Toruniem oraz łowisko „Sokołowo” koło Golubia Dobrzynia a w roku 1949 wydzierżawia tereny w gromadzie Rozgarty i Górsk natomiast w roku 1950 również tereny PGR-u Markowo i Wierzbiczany.

W pierwszym okresie działalności charakter wojskowego koła miał niebagatelny wpływ na rotację członków. Częste zmiany kadrowe wojska zmieniały również osobowy skład koła oraz jego władze.

W tych początkowych latach stany zwierzyny głównie grubej nie były zbyt wysokie. Natomiast dobry był stan zwierzyny drobnej szczególnie zajęcy.

Liczebność występującej w obwodach zwierzyny limitowała odstrzały które charakteryzuje np. rok 1953 gdzie strzelono: 1 jelenia byka, 5 łań, 1 ciele, 3 rogacze, 8 kóz, 1 koźlaka i 20 dzików oraz sezon łowiecki 1957/58 w którym odstrzelono: 335 zajęcy, 35 kuropatw, 77 królików, i 125 kaczek.

Dnia 10 sierpnia 1954 roku koło jako Stowarzyszenie Łowieckie występuje do Pomorskiej Rady Wojewódzkiej Polskiego Związku Łowieckiego w Toruniu o przyjęcie do Polskiego Związku Łowieckiego.

W tym też roku po raz pierwszy przyjęto do koła osoby nie związane z wojskiem. Na członków zostali przyjęci leśnicy zatrudnieni w granicach poligonu kol. Dulat, Frydrychowicz oraz Toczkiewicz.

Przełomowym okresem były lata siedemdziesiąte ubiegłego stulecia w których nastąpił zdecydowany wzrost członków głównie z poza wojska który utrzymuje się do chwili obecnej osiągając na dzień dzisiejszy stan koła 53 członków.

Do najstarszych stażem członków w kole należy zaliczyć: kol. Wódczaka Henryka (1953) kol. Kanieckiego Alfreda (1970), kol. Najdka Jerzego (1971) i kol. Gawlika Jerzego (1976).

W minionym okresie jak i obecnie właściwa gospodarka populacjami zwierzyny prowadzona przez koło w dzierżawionym obwodzie łowieckim spowodowała znaczny wzrost pogłowia zwierzyny grubej głównie jeleni.

Na tak duży wzrost pogłowia jeleni natychmiast zareagowała Administracja Lasów Państwowych zabezpieczając grodzeniami drzewostany przed szkodami wymuszając jednocześnie na kole wzmożony odstrzał redukcyjny sięgający w 2005 roku 136 sztuk jeleni, obecnie 130 sztuk.

Od początku lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku aż do roku 2005 koło dzierżawi obwód w granicach poligonu wojskowego i terenów przyległych wielkości 6530 ha głównie lasów (5194) nadzorowanych przez Nadleśnictwo Gniewkowo. W roku 2005 na wniosek koła następuje powiększenie obwodu o dalszą część poligonu osiągając powierzchnię 10916 ha w tym lasów 9301 ha. W chwili obecnej 13211 ha w tym lasów 12067 ha. Na jednego członka koła przypada 249 ha powierzchni obwodu.

Oszczędne i racjonalne dysponowanie funduszami przez poprzednie zarządy jak i obecny ustabilizowało sytuację finansową koła tak że na dzień dzisiejszy możemy w pełni realizować zobowiązania finansowe wynikające z działalności statutowej.

Od roku 1998 w celu zasilenia funduszy koło prowadzi polowania dewizowe dla obcokrajowców oraz komercyjne dla myśliwych krajowych na zwierzynę grubą głównie jelenie byki. Największego jelenia byka strzelił w roku 2014 myśliwy z Norwegi kol. Svinstad Sindre którego wieniec ważył 9.50kg. Dodatkowym aspektem tych polowań jest wymiana poglądów i doświadczeń z kolegami zagranicznymi i naszymi z poza koła.

Kreśląc historię i dokonania koła nie można pominąć kolegów którzy w sposób szczególny wyróżnili się swoim zaangażowaniem i działalnością. Do tych kolegów należy zaliczyć: Tadeusza Susła który z kołem związany był od samego początku i który przez długie lata pełniąc funkcję prezesa kształtował pozytywny wizerunek koła. Śp. Stanisława Polaka długoletniego łowczego, a następnie Stefana Tessara łowczego od roku 1982 do 2010, oraz Śp. Wincentego Fijałkowskiego, wieloletniego skarbnika Koła którzy nieprzerwanie pomnażali dorobek koła.

Z perspektywy minionych lat działalności koła wspomnieć należy również wojskowych opiekunów koła: płk. Galimskiego, płk. Kowalskiego, płk. Kopyłowicza, płk. Jankowskiego, płk. Narlocha, płk. Wasilewskiego, gen. Piotrowskiego oraz płk. Kłosińskiego. To dzięki ich zrozumieniu, wielkiej życzliwości i udzielanej pomocy koło istniało i się rozwijało.

W sposób szczególny ceniliśmy i nadal cenimy dobrą współpracę z Administracją Lasów Państwowych zarówno Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Toruniu jak i Nadleśnictwem Gniewkowo. Obecne nasze relacje ukierunkowane są na optymalnym stanie jeleni przy jak najmniejszych szkodach wyrządzanych w gospodarce leśnej.

Koło nasze zarówno w przeszłości jak i obecnie spotykało się z dużą serdecznością i pomocą Okręgowej Rady Łowieckiej w Toruniu. A praca i zaangażowanie naszych członków została doceniona m.in. przyznanymi odznaczeniami łowieckimi których otrzymaliśmy: Złom-4, ZMZŁ-9, SMZŁ-25, BMZŁ-37, Za Zasługi Dla Łowiectwa Kujawsko-Pomorskiego-7, Za Zasługi Dla Toruńskiej Organizacji Łowieckiej-7 oraz 50-lecie PZŁ-6.

W roku 2001 na wniosek Okręgowej Rady Łowieckiej w Toruniu koło zostało odznaczone za całokształt swej działalności Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej.

Z okazji 55 lecia istnienia koła w roku 2003 ówczesny zarząd pod przewodnictwem kolegi Ryszarda Domańskiego wystąpił do członków koła z inicjatywą ufundowania sztandaru który w dniu 18 stycznia 2003 roku został rozwinięty i poświęcony przez księdza kanonika Leona Ulatowskiego kapelana myśliwych Okręgu Toruńskiego, członka naszego koła.

Rok 2006 był szczególny w działalności koła z powodu przypadającej sześćdziesiątej rocznicy powstania i istnienia koła. Rocznicę tą członkowie uczcili w sposób wyjątkowy stawiając w łowisku obelisk kamienny upamiętniający tą okoliczność. Miłym akcentem dla koła było przyznanie kołu na wniosek władz okręgowych w Toruniu najwyższego odznaczenia łowieckiego ZŁOM.

Od stycznia 2006 roku stałym elementem dzierżawionego obwodu jest obecność wilka który zasadniczo zmienił charakter łowiska.

XXI wiek rozpoczęliśmy bardzo dobrymi wynikami w strzelectwie myśliwskim. Członkowie naszego koła coraz częściej zajmują czołowe lokaty zarówno na szczeblu lokalnym jak i krajowym.

W roku 2014 rozpoczęliśmy budowę osady „OSTOJA” w Grabiu na terenie której zamierzamy również wybudować ścieżkę ekologiczną i prowadzić zajęcia dydaktyczne z młodzieżą szkolną.

Do długoletnich tradycji w kole należą organizowane co roku biesiady myśliwskie, spotkania hubertusowskie i wigilijne oraz pikniki majowe. Na spotkaniach tych myśliwi z rodzinami i znajomymi wspominają dzieje koła oraz przeżyte przygody myśliwskie bawiąc się i jednocześnie wypoczywając.